7.3.25

Trin Cerrig

Dyma'r cyntaf mewn cyfres o ddarnau ar gerrig nodedig lleol, yn seiliedig ar sgwrs i Gymdeithas Hanes Bro Ffestiniog (tymor 2022-23) ac erthygl a ymddangosodd wedyn yn Rhamant Bro, cylchgrawn flynyddol y gymdeithas, yr unig un o'i bath yn y Gymraeg.

Mae enwau lleol wedi eu gosod ar bob agwedd, bron, o dirwedd ein cynefinoedd. Cawn enwau lleol ar lwybrau, caeau, ffyrdd, ffosydd a nentydd, coedwigoedd, bryniau, mynyddoedd ac ati, ac enwau’r mwyafrif wedi aros ers cyn cof. 

Ond cerrig sydd dan sylw yma: Cyfeirio at rai sydd i’w gweld yn y fro hon, ac mewn ardaloedd cyfagos ‘dwi am wneud yma. A dwi’n pwysleisio hyn – mae’n sicr bod pob un ohonoch yn gwybod am garreg, neu gerrig nad ydwi wedi cyfeirio atynt yma.

Ydi, mae’r ymadrodd ‘trin cerrig’ yn adnabyddus yn ardaloedd y chwareli. Ond roedd angen clamp o gŷn i hollti’r garreg hon ar lwybr Sarn Helen, rhwng Bryn Castell a Rhiw-bach !! 

 

Maen Hollt (SH443735)

Ond na, nid trafodaeth ar drin cerrig yn y chwareli yw’r canlynol, ond cyfle i ni gael golwg ar ambell garreg, neu gerrig diddorol o fewn y plwy’ hwn, ac ychydig y tu hwnt i’r ffiniau. Edrych ar ystyr enwau a roddwyd ar rai o’r cerrig, a cheisio dadansoddi’r rhesymau dros yr enwau unigryw hynny. 

Pwy fedyddiodd y cerrig gyda’r enwau gwreiddiol, a pha bryd oedd hynny, tybed? Mae ‘na stori ynghlwm â sawl carreg mewn safleoedd eraill ym mhob ardal bron, a’r chwedlau hynny wedi eu trosglwyddo o genhedlaeth i genhedlaeth dros y canrifoedd. Onid yw’n hanfodol ein bod ninnau’n trosglwyddo’r pytiau pwysig hyn o hanes ein cenedl i’n disgynyddion, a cheisio sicrhau i’n plant, a’u plant hwythau gario ‘mlaen â’r traddodiad?

Yn y llun nesa' mae’r Maen Trwsgl yn sefyll ar waelod rhan o’r Manod Mawr a elwir yn Glogwyn Candryll ger tyddyn Cae Canol Mawr. Enw ar rywbeth blêr – clumsy- ydi trwsgl, ac yn disgrifio’r garreg hon i’r dim. Mae’n debyg iddi gael ei styrbio, a’i chario lawr y mynydd gan rewlif yn ystod Oes yr Iâ, a’i gosod yn y fan hon hyd ddydd y farn. 

Maen Trwsgl (SH439721)

Fel pob carreg o’r fath, mae chwedleuon wedi gwreiddio, tyfu ac addasu o’i hamgylch dros y blynyddoedd. Un o’r rhai mwya’ adnabyddus ynglŷn â’r Maen Trwsgl yw’r un am y cawr o’r enw Trwsgl oedd yn trigo yn ardal. Roedd yn cerdded o amgylch y Manod Mawr un diwrnod pan deimlodd rhyw boen yn ei droed. Eisteddodd i lawr, a thynnu ei esgid, a darganfod y maen hwn ynddi. Gafaelodd yn y garreg enfawr a’i lluchio i lawr ochr y mynydd, a rowliodd y maen hyd at y safle y gwelir hi heddiw.  

Mae chwedl debyg i hon yn perthyn i gawr arall o gyffiniau Penmachno, a wnaeth union yr un fath i garreg yn ei esgid, a’i lluchio i lawr llethr nes iddi syrthio i’r afon Gonwy islaw Rhaeadr y Greiglwyd (Conwy Falls). Ac yno mae Maen y Graienyn yn gorwedd hyd heddiw.

Mae enw ambell garreg, neu gerrig yn ddigon hawdd i’w ddadansoddi, megis lliw, lleoliad, neu siâp y maen, neu graig. Ond yr hyn sy’n ddifyr yw ceisio mynd i’r afael â rhesymau’n hynafiaid fedyddio rhai cerrig gydag enwau sydd bellach yn anghofiedig. Gwyddom i’r hen dderwyddon ddyddiau gynt addoli eu duwiau ger ambell faen, neu gylch o gerrig yn sefyll yn gadarn, oedd yn rhan o olygfa ambell safle. Pa grefydd oedd y rhain yn ei ddilyn? 

Daeth diwedd ar addoli yn y ffurf honno wedi dyfodiad y Rhufeiniad, gydag ambell eithriad, ond mae’r meini a’r cylchoedd yn dal i sefyll mewn sawl man, fel prawf o’r ffaith fod crefydd, ac addoli duwiau gwahanol gan ein hynafiaid wedi bodoli mewn nifer o safleoedd yng ngogledd Cymru y dyddiau fu.

[Y tro nesa... Y Garreg Lwyd; Carreg y Frân, a mwy]

 

 

1.3.25

Giaffar

 

Cerdd a gyfansoddais am y diweddar Goronwy Owen Dafis, neu ‘Giaffar’ar lafar, a fu’n gydweithiwr a chyfaill arbennig i mi am nifer o flynyddoedd. Traddodais ambell sgwrs/darlith am ei gymeriad, a’r hwyl a gawsom yn ei gwmni, yn y gwaith ac am ei daith drwy’r byd ‘ma. Yn un poblogaidd iawn, ac yn llawn direidi. 

Torwyd y mowld pan gollwyd Giaffar ym Medi 1998. Ni welir neb tebyg iddo eto ar strydoedd y dre’ hon byth eto, gwaetha’r modd.     

 

 

        Giaffar

Goronwy Owain Dafis oedd
Y 'Giaffar'; enw roed ar goedd
Ar hen gymeriad difyr, llon,
A fu yn rhan o'r ardal hon.
Er nad yn selog ar y Sul,
Fe gadwai at y llwybr cul,
Â'i eirau doeth, a'i gadarn farn
Am bethau'r byd; yn Gymro' i'r carn.

Ei wên ddireidus roddodd stamp
Ar bopeth wnaeth, a dyna'i gamp;
Wrth ddweud rhyw berl, a chymryd drag
O'r stwmp o Rizla a'r baco shag,
Caed holl ffraethineb diawl o gês
A fyddai heddiw'n fyd o lês
I wlad mor lwyd; heb rai fel hwn,
Mae'n llawer tlotach lle, mi wn.

Rhyw sgwrs a hwyl, a thynnu coes
Oedd pleser Giaff ar hyd ei oes.
Ei ddywediada' doniol lu
Oedd ran o'r ieithwedd ddyddiau fu.
Heb un uchelgais yn y byd,
Ond i ddifyrru'i ffrindia'i gyd,
A mynd am beint, a'i gêm o 'Nap'
Yng nghwmni'r criw yn lownj y Tap

Ei ymadroddion ffraeth a phowld
Ddiflannodd, wedi torri'r mowld;
Ni chawn y straeon fesul llath,
Ac ni fydd Blaena' byth 'r'un fath.
Wrth gofio'n ôl, rhaid cyfri'r gost
O golli rhai fel G'ronwy Post.
Ac ni ddaw neb i gymryd lle

Rhen Giaff a'i fath ar lwybrau'r dre'.


                            

23.2.25

Diolch Simon!

Rydym yn gyfarwydd ers tro bellach o’r cyfaill Simon Chandler, yr hwn sy’n canmol ein hardal fel y fro a’i ysbrydolodd i fynd ati i ddysgu’r Gymraeg. Gymaint felly nes iddo siarad ein hiaith yn rhugl, ac yn ymfalchïo yn ei daith o fod yn Gymro i’r carn. Ond nid dyna ddiwedd ar ei wyrthiau! 

Erbyn hyn, mae wedi meistrioli’r gamp o gynganeddu, ac yn feistr ar y math o farddoniaeth sy’n drech ar nifer o feirdd! Bu iddo gael ei dderbyn fel aelod o orsedd y beirdd yn Eisteddfod Genedlaethol Cwm Rhondda y llynedd, braint arbennig, ond haeddiannol iawn iddo. 

Simon a finna yn Rali Annibyniaeth Wrecsam, Gorffennaf 2022

Mae eisoes wedi cyfansoddi nofel yn y Gymraeg, Llygad Dieithryn a gyhoeddwyd yn Awst 2023, ac wedi gwerthu’n dda iawn. Yn ei gyflwyniad o’r nofel, roeddwn i, a Beryl yn cael canmoliaeth ganddo oherwydd iddo gael ei ysbrydoli gennym. Meddai:

Diolch i Vivian Parry Williams am ei ysbrydoliaeth a’i gyngor doeth, ac iddo fe a’i annwyl wraig, Beryl, am fenthyca’u ystafell wydr i mi ar gyfer golygfa fwyaf tyngedfennol y nofel.

Da yw cael dweud y bydd nofel newydd o’i law, Hiraeth Neifion, yn cael ei chyhoeddi ar y 12fed o Fehefin eleni. Bydd lansiad o’r gyfrol yn cael ei gynnal yn siop lyfrau Yr Hen Bost yn Stiniog, ychydig ddyddiau yn ddiweddarach. Felly, gyfeillion, amdani os am fod yn berchen ar ail gyfrol ein cyfaill, y Cymro gwych, Simon!

Pleser o’r mwyaf oedd cael y cyfle i wneud cymwynas i gyfaill mor annwyl a hawddgar â Simon, ac rwyf yn hynod falch o lwyddiannau’r Cymro arbennig hwn.

Dyma englyn a gyfansoddodd Simon i mi yn ystod y cyfnod cynnar o’n cyfeillgarwch, a mawr yw fy niolch iddo amdano, ac am ei gyfeilgarwch.


       Vivian Parry Williams

Ậ’i enaid draw yn Stiniog a’i hanes,
     mae’n uno fel marchog
disglair, pob gair fel y gog:
didwyll â’i ardd odidog.




17.2.25

Arwr

Ni fyddai byth yn trafod
am gwrs y byd, a'i hynt,
am angen, nac am gyni
a thlodi dyddiau gynt;
ond dysgais am ei werthoedd o,
heb gael, er eisiau lawer tro.

Fe wyddai am drallodion
ac am greulondeb ffawd
a ddaeth gerbron ei dylwyth,
a'i gyfyngderau tlawd;
er ei golledion lawer dydd
ni surodd ddim, na cholli ffydd.

Sut na fu iddo ddigio,
a pham na throdd ei gefn
ar anghyfiawnder bywyd
ac ar flinderau'r drefn?
Ymysg eilunod, ddau neu dri,
hwn oedd yn arwr mawr i mi.

Ac er fy holl gwestiynu,
ni chefais ateb 'chwaith;
o, na chawn eto gyfle
i'w g’warfod ar y daith;
fe ro'wn y byd i gydio'n dynn
yn llaw fy nhad i ofyn hyn.

- - - - -

Llun o chwarelwyr Rhiwbach, a dynnwyd ym 1938.

Ymddangosodd yn y papur bro yn yr 80au, un o ychydig iawn o luniau a welais o 'nhad William Hugh Williams (saeth).

Trwy gyd-ddigwyddiad rhyfeddol, mae Moss Wyatt, tad Beryl fy ngwraig ynddo hefyd (smotyn). Doedd yr un ohonom ni'n ymwybodol fod y ddau wedi bod yn gyd-weithwyr; fy nhad yn cerdded yn ddyddiol i'w waith o Benmachno, a Moss yn cerdded o'r Blaenau. Dyna ymroddiad!




Dathlu

Sgetsys a sgwennais ar gyfer Sgript Slam Radio Cymru yn 2016

Iechyd Da

Cymeriadau: Dwy wraig ganol oed, Meri a Gwen.    Golygfa: Tŷ Meri.

Gwen: (Yn ochneidio) Dwi’n siŵr fod gan Alun ‘cw broblam yfad ‘sti.

Meri: Pam ti’n deud hyna?

Gwen: Mi ofnais iddo fo dostio tamad o fara imi ddoe…

Meri: Ia?

Gwen: A dyma fo’n mynd i’r cwpwr’, ac estyn potal o wisgi a thywallt gwydriad mawr iddo fo’i hun…

Meri: Ia, be wedyn?

Gwen: Cododd y gwydyr, a deud Iechyd da i’r bara ‘ma, a thywallt y wisgi lawr ‘i wddw…

       ----------------------------------------------------------------------------------
 

Cacen

Golygfa:  Parti penblwydd 70 taid mewn tŷ yng nghefn gwlad. Cacen gyda chanhwyllau’n olau ar y bwrdd, yn barod i gael eu chwythu allan. Y tŷ’n llawn o westeion i’r parti.   Cymeriadau: Taid ac Osian, ei ŵyr.

Taid: Arglwy’, dwi’m yn ‘nabod neb yma bron.

Osian: Ffrindia mam a dad ydi lot ohonyn nhw, ma nhw’n ddiarth i mi hefyd.

Taid: Ew, Cacan neis iawn, fedrai ddim aros i ga’l tamad ohoni.

Osian: ‘Da chi’n barod i chw’thu’r c’nwylla taid?

Taid: Ydw, os ga’i wynt o rwla.

Osian: Rhoswch am funud taid, ma’r gola ‘mlaen.

Taid: (Yn gweiddi o’i gadair) Neith rhywun ei diffodd nhw ‘ta.

(Y golau’n diffodd)

Osian: Diolch yn fawr Mrs…(yn holi taid)  pwy ydi hona ‘dwch?

Taid: Rhyw ddynas o dre’, Ryshan, dwi’n meddwl, Dora Golaoff ydi’i henw hi…



       ----------------------------------------------------------------------------------


4.2.25

Gofid a Gobaith

O, dyro dy arweiniad
i bobl drwy’r holl fyd,
mewn cyfnod o argyfwng,
i’n gwarchod ni i gyd;
mae d’angen Di, mae’n amser gwyw,
a byw mewn gobaith wnawn, ein Duw.

Trwy gredu yn ein gweddi,
a thrwy dy gariad Di,
daw atom ffydd nefolaidd
i roddi nerth i ni;
gweddïo am yr hawl i fyw,
a byw mewn gobaith wnawn, ein Duw.

Er disgwyl gwyrth yn ddyddiol
i brofi newydd wawr,
bydd hyn drwy gred a chariad
dy ddawn, waredwr mawr,
cawn weld achubiaeth dynol ryw,
a byw mewn gobaith wnawn, ein Duw.

- - - -

Emyn a ysgrifennais ar gyfer cystadleuaeth i raglen Dechrau Canu, Dechrau Canmol yn ystod cyfnod Covid.

 


31.1.25

Cyfeillion

Pan deimlaf bwysau bywyd
Yn gwasgu arnai'n dynn,
Mi af am dro i'r mynydd
Â'm geilw, fel y mynn,
Ymhell o swn helyntion byd                
A'i anfoesoldeb oll i gyd.

Fe grwydrais y llechweddau,
Bum yno lawer gwaith,
Heb orfod dilyn cywair
Na llwybr cam ychwaith.
A dyna'r man y mynnaf fod,
Heb geisio ffafr, na derbyn clod.

Yn heddwch yr unigedd,
Caf leddfu ambell loes;
Caf ryddid i anghofio,
Am gyfnod, bryntni'r oes;
Rhydd hyn i 'mywyd hunan-nerth,
I sylweddoli maint ei werth.

A phan ddaw'r alwad heibio
I minnau fynd o'ch plith,
Gwasgarwch fy ngweddillion
I'r llethrau, 'mysg y gwlith,
Er mwyn i'r bryniau hyn a dyn
Fu'n gymaint ffrindiau, ddod yn un.

 

Edrych Tua Sarn Helen


24.1.25

Côr y Wawr

Ni ddaw yr un cyfeilydd,
Na neb i'w arwain, 'chwaith,
A phob aelod wedi'i drwytho
Mewn cerdd ers amser maith;
Ac ambell un, yn swanc ei siwt,
Mor rhwysg ei gân â'i swynol ffliwt.

Yr un yw'r gân blygeiniol -
Newidiwyd dim o'r dôn,
Na phatrwm gwisg y canwyr
O'r dechrau, 'n'ôl y sôn;
A'u miwsig hwythau, ers cyn co'
Yn codi calon, fel pob tro.

-------------------------------------------------

Diwylliant Ymysg Diwydiant

Trafodwyd (mewn iaith lafar) i griw cwrs 'Llên Gwerin', Plas Tan y Bwlch 5 Chwefror 2011

Croeso mawr ichi'i gyd i'r Cell yma yn y Blaena', a diolch am y gwahoddiad i mi roi rhyw fraslun o hanas diwylliant yn y fro hon.  "Rhyw chwartar awr sy isio sti", medda Twm Elias wrthai ar y ffôn 'chydig yn ôl.  I bawb sy fy nabod, brawddag ydi chwartar awr o sgwrs i un mor gegog â fi, fel arfar, ond mi dria'i 'ngora Twm, dan yr amgylchiada cyfyngol.  Maen debyg yr ai rhyw 5 munud dros y cwota, mae gen i ofn!

Lle dwi'n dechra ydi'r broblam fawr ynte?  Mewn ardal fel hon, sy mor enwog am ei diwylliant, ei llenorion, cerddorion a'i chymerida ffraeth, fe allwn i'ch cadw chi yma am oria ar y pwnc, ond rhaid cofio eich bod ar Full Board lawr yn y Plas 'cw, ac isio gwerth eich pres yno yn toes?

Fel mae pob un ohonoch yn sylweddoli, siawns, ardal ddiwydiannol ydi Blaena Ffestiniog 'ma, ond wrth newid rhyw un lythyren fechan, mi gawn ni weld ei bod yn ardal ddiwylliannol iawn hefyd, a'r diwylliant hwnnw wedi ei wreiddio'n ddyfn ymysg y tomenni llechi o'n hamgylch. Mi fu cabanna'r chwareli 'yma yn fagwrfa i dorreth o ddynion hynod ddiwylliedig, - dyma, mewn ffaith oedd prifysgolion y werin-bobl a fu'n gweithio'r garreg lâs am eu bara a menyn dros y blynyddoedd. Doedd gan rhain yr un lefel 'O' nac 'A' tu ôl i'w henwa' o gwbl.  Yr unig lefela, efo llythrenna'n sownd wrthyn nhw a wyddent amdanynt oedd y lefelau a weithient ynddynt yng nghrombil y graig, y lloriau niferus hynny oedd yn disgyn cyn ised a lefel y môr mewn ambell chwarel. Trwy'r cyfarfodydd llenyddol a cherddorol a gynhaliwyd yn ystod yr hanner awr ginio bob dydd yn y cabanna' rheiny y tyfodd rhai o hoelion wyth y gymdeithas yn 'Stiniog. Rhain a ddatblygoddd i fod yn arweinwyr y gân a'r gerdd y nifer fawr o sefydliada, capeli, cymdeithasa, eisteddfoda a chora a'r bandia' a flodeuodd dros y degawda yn y fro.  Tydi amsar ddim yn caniatau immi ddechra rhestru'r nifer fawr o ddynion a gafodd eu trwytho gyda diwylliant y cabanna', ond efallai y dyliwn gyfeirio at y math o betha a drafodwyd gan y chwarelwyr hynny yn y cabanna', wethiau gannoedd o lathenni  dan wyneb y graig.

Cedwid cofnodion o'r digwyddiada dyddiol yn y cabanna' bwyd rheiny, gan ysgrifenyddion cydwybodol, ac mae rhai o'r cofnodion hynny wedi  goroesi hyd heddiw, ac mi gawn flas o'r diwylliant rown i'n sôn amdano'n gynharach wrth ddarllen rhai o gofnodion yr ysgrifenyddion cydwybodol rheiny. Dyma ambell berl o un llyfr cofnodion Caban Sink y Mynydd, chwarel Llechwedd, sy'n dyddio'n ôl rhwng 1902 a 1904.

A hithau yn gyfnod yn arwain at Ddiwygiad Mawr 1904-05, prin y byddai wsnos yn mynd heibio nad oedd trafod un o gymeriadau'r Beibl gan fynychwyr Caban Sink y Mynydd.  Tua diwedd Awst 1903, treuliwyd wythnos gyfan yn gwrando ar ddau gydag enwau digon addas, Ioan a Phedr - John Jones a Peter Morris, yn trafod hanes Elias (Ac nid Twm dwi'n sôn amdano, tydio ddim cweit mor hen a hynny, cofiwch ). Roedd trafodaeth ar Ioan Fedyddiwr, cwestiynau ar yr ysgrythyr ac anerchiad ar Sacrament y Swper Olaf a llawer testun tebyg wedi eu hen drafod dros yr wythnosa blaenorol. Roedd amball un a draddodai rhyw araith neu'i gilydd yn amlwg hirwyntog, wrth ddarllen am farathon o gystadleuaeth un wythnos.  Testun y gystadleuaeth oedd 'Crynodeb goreu o hanes Pedr o'i alwad hyd y croesholiad', a dim ond dau'n ymgeisio, - Robert Jones a John Jones.  Dechreuodd Robert ar y dydd Llun, a threulio'r hanner awr ginio hwnnw, y dydd Mawrth canlynol a rhan o ddydd Mercher yn traethu.  Cymrodd  y llall, John Jones, y gweddill o'r amser cinio hwnnw, dydd Iau a dydd Gwener yn rhoi ei druth.  Y dydd Llun canlynol daeth y feirniadaeth gan y beirniad, gyda'r sylw

 fod y gystadleuaeth hon wedi bod yn fwy tebyg i bregeth nag i grynodeb o hanes, ond nid oedd ef yn beio'r siaradwyr am hyn, yr oeddynt wedi siarad yn ardderchog, ac yn wir gymwys i fod yn siarad mewn lle uwch na'r fan hon...

Wn i ddim os mai sôn am lefel uwch yn y chwarel oedd y beirniad, ynteu lle uwch yn ddiwyllianniol!  Beth bynnag, dyna'r math o gystadlaethau a gynhaliwyd ar hanner awr ginio yn rheolaidd yn y cabanna', a hynny am rhyw ddwy hen geiniog o wobr.  Cynhaliwyd eisteddfodau tanddaearol yn flynyddol, a'r cystadleuwyr hyd at daro bron, cymaint oedd y brwdfrydedd a gynhyrchwyd yno.

Byddai dadlau chwilboeth ar bynciau'r dydd yn y cabannau'n rheolaidd, a gwleidyddiaeth yn un o'r pynciau poetha'. Disgrifwyd araith un D.R.Wiliams, un amlwg plaen ei eiria gan ysgrifennydd y Caban fel hyn.

'Yr oedd yn araeth yn llawn o dân; condemniai yn llym y masnachwyr am eistedd ar fyrddau cyhoeddus.  Dywedodd fod y giwiaid ofnadwy hyn y dosbarth mwyaf cribddeiliog ac annuwiolaf y gwyddai ef amdanynt'.

Does ryfedd bod Blaenau wedi ei galw'n dre radical erioed, wrth ddarllen am sylwada' rhai o'n hynafiaid di-flewyn-ar-dafod penboeth!   Ond rhaid gadael hanes Caban Sink y Mynydd i drafod elfennau eraill o ddiwylliant yr hen dre annwyl hon.

I ddechra, rhaid sylweddoli pwysigrwydd Blaenau Ffestiniog fel tre ddiwydiannol y dyddia' fu. Gyda'r holl chwareli o amgylch y dre', a thua 4,000 yn gweithio ynddynt yn gyfan gwbl, a bron i ddwyfil o rheiny yn y chwarel lechi fwya' yn y byd, yr Oakeley ar un adeg, fe allwch synhwyro'r bwrlwm o le oedd y Blaena'.  Un ffaith ddiddorol gwerth ei nodi yw :- ganrif yn ôl, dyma'r ail blwy mwya yng ngogledd Cymru o ran poblogaeth, Roedd mwy yn trigo yma yn 1901 nag yn Llandudno, Bae Colwyn, Rhyl, Bangor, Caergybi a'r gweddill, fel ag yr oeddynt radeg hynny.  A byddai hynny'n cael ei adlewyrchu yn y gweithgareddau oedd yn cael eu cynnal yma.

Fe godwyd Neuadd Gyhoeddus urddasol yn y dre yn 1864, gyda pherchenogion y chwareli yn cyfrannu'n hael tuag at godi'r adeilad.  Roedd lle i 1,200 o fynychwyr yn yr hen 'Hall', fel y'i gelwid, a doedd ddim trafferth o gwbl gael pobl yr ardal i'w llenwi, hefo'r holl bethau oedd yn mynd ymlaen yma.  Ymysg rhai o enwogion a ymddangosodd, ac a areithiodd yn y Neuadd oedd Keir Hardie, Syr Edward Grey -  Gweinidog Tramor a Liberal mawr;  Lloyd George, Morgan Lloyd, y twrne:Y Gwyddel gweriniaethol, Michael Davitt a Sybil Thorndyke. Rhaid cofio bod neuadd gyhoeddus arall yn LLan Ffestiniog, dair milltir lawr y ffordd hefyd.  Roedd tair sinema yma yn y 1930, os allwch chi ei alw'n ddiwylliant, a dangoswyd lluniau ar sgrîn, trwy ddull y magic lantern cyn troad yr 20fed ganrif.

Un o'r cofnodion cynharaf am gôr mewn tre mor enwog am ei chora yw'r un am y côr cymysg gyda'r enw crand hwnnw, y Ffestiniog Philarmonic Society, enw nad oedd gan yr aeloda syniad be oedd Philarmonic yn ei olygu maen debyg, mewn cyfnod unieithog Gymraeg fel hwnnw.    Roedd côr ar gael yn y chwareli, ac ym mhobcapel yn yr ardal, bron, yn y dyddiau cynnar, ac un o'r enwoca oedd côr Cadwaladr Roberts, Buarth Melyn, côr Carmel, Tangrisia'.   Bu' côr Dwalad Roberts yn ymddangos mewn llawer man, gan gynnwys Lerpwl yn 1884, ac yn ddiweddarach yn Crystal Palace  gyda chôr o gantorion o Stiniog a Thrawsfynydd..  Yn ddiweddarch wedyn, daeth i arwain côr Meibion Tanygrisia, a Chôr Meibion Blaenau Ffestiniog. ac fe' gwahoddwyd i deithio dros y Werydd, ac fe gafwyd taith hynod lwyddiannus yn 'Merica, nôl y sôn.  Bu'r côr hwnw ar ddwy daith arall dros yr Iwerydd hefyd, i Merica a Chanada, cyn y Rhyfel Mawr. Daeth cynulleidfaoedd enfawr o Gymry alltud i wrando ar y cora' hynny dros yr wythnosa y buont yno.

Roedd y cythra'l canu rhwng y cora yn bodoli radag hynny, yn union fel mae heddiw, gyda Chôr y Moelwyn yn cystadlu yn erbyn Côr Blaenau Ffestiniog yn yr eisteddfoda'. Bu yma nifer o wahanol gorau  ers hynny, yn gorau meibion, merched a chymysg, a phob un ohonynt yn gorau o safon. Bu amryw gôr plant yma hefyd ar un adeg, gyda chôr plant Tanygrisiau'n nodedig am ei lwyddiant eisteddfodol.

Parhaodd y traddodiad corawl yn y Blaenu hyd heddiw, gyda Chôr y Moelwyn a Chôr y Brythoniaid wedi dod â sawl gwobr cenedlaethol yn ôl i'r hen dre dros y blynyddoedd. Roedd côr merched Rhiannedd y Moelwyn, dan arweiniad Dorothy Edwards yn adnabyddus iawn ar lwyfannau Cymru o'r 1930au i thua chanol y 70au, ac roedd gan y delynores Gwenllian Dwyryd  gôr cerdd dant da iawn, a bu parti cyngerdd teulu Dwyryd yn enwog trwy Gymru ar un adeg. Mae yma gôr cymysg da iawn yma hefyd ar hyn o bryd, dan arweiniad Gareth Jones, Manod,  a chorau eraill yn y dalgylch. Yn anffodus does dim amsar i nodi pob un côr, nac yn wir, yr holl unigolion cerddorol a fagwyd yn ardal Stiniog 'ma.  Ond, dyna ddigon ar y cora, mi drown rwan am 'chydig o hanas y bandia' yn yr ardal.

Sefydlwyd seindorf Gwaenydd, a ddaeth yn fand yr Oakeley, neu The Royal Oakeley Band yn ddiweddarach, cyn belled yn ôl â'r flwyddyn 1864, ac yn yr un flwyddyn daeth band Llan Ffestiniog i fodolaeth.  W.E.Oakeley, perchennog y chwarel o'r un enw, a noddwr hael i Fand Gwaenydd  a berswadiodd y band i newid yr enw i Oakeley Silver Band.  Yn 1889, wedi i'r seindorf chwarae ym mhresenoldeb y Frenhines Victoria, rhoddwyd cais llwyddiannus gerbron yr awdurdodau brenhinol i gael newid yr enw i'r ROYAL Oakeley Silver Band, a dyna fu'r enw swyddogol ar y band hyd at yn ddiweddar, pryd y gollyngwyd y Royal, a'r enw Saesneg 'Silver Band'.  Fel gwrth-frenhinwr fy hun, allai ond diolch o waelod calon am weledigaeth ac asgwrn cefn y rhai sy'n ymwneud â'r band heddiw, ac o barch i iaith gynhenid yr ardal hon, Seindorf Arian yr Oakeley ydi'r enw arno erbyn hyn.  Mae'r Oakeley wedi ennill nifer fawr o wobrau, trwy Gymru a gweddill Prydain dros y  blynyddoedd, ac wedi bod yn destun balchder i drigolion y dre lawer o weithia'. Enillodd y band gystadleuaeth bwysig yn Belle View, Manceinion mor gynnar â 1904, ac yn 1907 daeth y clod ucha i'r band wrth ennill y Champion Band of Wales yn steddfod Genedlaethol Abertawe. Ac mae John Glyn Jones yr arweinydd dawnus yn dal i fynd â'r band i gystadlu pob blwyddyn yn yr Eisteddfod Genedlaethol, lle bynnag y cynhelir hi, ac yn dal i ennill gwobra.

Bu i seindorf Lan Ffestiniog ennill nifer fawr o wobra' dros y blynyddoedd hefyd, a'r pinacl oedd yn y brifwyl yn y Rhyl yn 1891.  Mae 'na hen rigwm yn sôn am Fand y Llan ar gael, yn adrodd am yr elyniaeth oedd yn bodoli rhwng y bandia ar un adeg.  Dyma'r rhigwm:

Band y Llan ennill ym mhob man
Band Nanlla'n ennill yn unlla.

Dywedir bod dros 30 o steddfoda yn Stiniog rhwng 1854 a diwedd y 1990au, pan ddaeth Steddfod Jiwbili, LLan Ffestiniog i ben.  Cynhaliwyd nifer o steddfoda', gan y gwahanol enwada crefyddol ac hefyd gan y chwareli, pa rai a ddaeth i fodolaeth yn yr 1860au.  Roedd Steddfod Chwarel Holland yn un o fri, a'r steddfod gyntaf yno yn cael ei chynnal yn un o felinau'r chwarel, ac yna yn y Neuadd Gyhoeddus yn y dre wedi hynny. Cynhaliwyd steddfoda blynyddol lewyrchus iawn gan chwareli Llechwedd, Oakeley, Cwmorthin, Welsh Slate, Cwt-y-Bugail a Rhiw-bach.   Cynhaliwyd Eisteddfod y Nadolig yn y Blaenau o 1876 hyd at 1949, a bu Eisteddfod Talaith Gwynedd yma fwy nag unwaith.  Cynhaliwyd Eisteddfod Genedlaethol yr Urdd yn y Manod yn 1936, ond pinacl eisteddfodau'r ardal oedd 1898, pryd y cynhaliwyd yr Eisteddfod Genedlaethol yng nghanol y dre. Roedd honno'n steddfod lwyddiannus iawn, yn ôl pob sôn.  A wyddoch chi be? Ddaru hi ddim bwrw glaw o gwbl yma, ac fel adroddodd un bardd ar y pryd,  "Bu'r ŵyl heb ambarelo"!!

Bu cwmniau drama rif y gwlith yn Stiniog 'ma dros y blynyddoedd, gyda ,  ac mae'n debyg mai'r enwoca o'r rhain oedd cwmni John Ellis Williams, y llenor, bardd a dramodydd adnabyddus trwy Gymru. Bu Cymdeithas y Gwŷr Ieuainc yn sefydliad tra phwysig a dylanwadol yn y dre ers yr 1890au, lle bu mawrion ein cenedl yn darlithio i'r aelodau o'r dechrau, a dyma'r adeilad y defnyddia John Ellis Wms i ymarfer gyda'i gwmni drama yn y 1930au.  Bu John Elis Wms yn olygydd y papur wythnosol  y Rhedegydd tan y rhifyn ola' yn 1951. Ymysg y nifer o bapura wythnosol a argraffwyd yn y dre o tua'r 1880au oedd y Rhedegydd, Y Gloch,Y Glorian a’r Chwarelwr.
 
Beth am enwogion Stiniog dros y blynyddoedd?  Does dim amser i enwi  pob un o'r myrdd enwogion a aned, neu fu'n trigo yma.  Y beirdd, llenorion a cherddorion Edward Stephen (Tanymarian),  Ionoron Glan Dwyryd, Cyffdy, Moelwyn, Dewi Mai o Feirion, Elfyn, Moelwynfardd, Gutyn Ebrill, O.M.Lloyd, Ellis Wyn o Wyrfai, a dau'n enedigol o'r Blaenau a fu'n Archdderwyddon Cymru, William Morris ac R.Bryn Williams./  John Ellis Williams a llawer mwy. Tri o enwogion eraill yr hoffwn i sôn amdanynt, oherwydd eu cyfraniad i hanes yr ardal hon, sef Ffestinfab, awdur yr Hanes Plwyf Ffestiniog gwreiddiol, Griffith John Williams awdur yr ail 'Hanes Plwy ' 'ac Ernest Jones, awdur dau lyfr ar hanes lleol, sef 'Senedd Stiniog' a 'Stiniog' - cyfrolau ardderchog ar gyfer pwt o hanesydd lleol fel fi.  (Dangos y cyfrolau). Yn y blynyddoedd diweddar, y mae sawl un o'r ardal wedi blodeuo, am wahanol resyma', megis Eigra Lewis,  Geraint Vaughan Jones, enillydd Gwobr Goffa Daniel Owen deirgwaith, ac awdur toreithiog iawn. Y  bardd a llenor adnabyddus, Gwyn Thomas;  y Dr Bruce Griffiths, y geiriadurwr. Dewi Prysor, sydd wedi datblygu'n awdur poblogaidd yn ddiweddar.  Mae ambell actor dawnus wedi'i geni o fewn ffinia'r plwy hefyd - Grey Evans, Gwyn Vaughan Jones, Arwel Griffiths sy'n rhai sy'n dod i'r co'. A pheidiwn ag anghofio Mici Plwm.

A beth am adloniant yn Stiniog, gofynwch?  Wel, bu tîmau pêl droed o'r Blaenau yn adnabyddus yng nghyngreiriau gogledd Cymru ers degawdau. Yn y blynyddoedd cynnar, yr oedd nifer fawr i dimau  wedi'u codi yma, ac enwau urddasol gan ambell dîm, megis y Black Stars, Manod Swifts, Offeren City, Rhiw Corinthians, Blaenau Thursdays, i ba dîm y chwaraeai staff y siopau lleol, a oedd yn chwarae eu gemau ar ddydd Iau - diwrnod half-day yn y dre.  Bu timau unigol o Lan Ffestiniog a Thanygrisia yn cystadlu yn y Cambrian League yn ystod y 30au a'r 40au hefyd. Ar hyn o bryd mae yma ddau dim lleol, Amaturiaid y Blaenau a'i ail dîm yn cystadlu yng nghynghreiriau gogledd Cymru.

Mae yma Ganolfan Gymdeithasol ar agor bob dydd o'r wythnos, ac eithrio Sadwrn a'r Sul, heblaw am achlysuron arbennig. Cynhelir ystod eang o ddigwyddiada yn y Ganolfan.  Yma sefydlwyd Clwb Ieunctid gweithfar iawn, a'r clwb yn dal i fynd o nerth i nerth. Mae yma bwll nofio arbennig o dda, ar agor trwy'r wythnos, a dosbarthiada' dysgu nofio'n cael eu cynnal yno.  Mae gan Aelwyd yr Urdd ei neuadd ei hun ers sawl blwyddyn, ac yma mae'r gwahanol adrannau'r Urdd yn cyfarfod, ac yn cynnal eu gweithgaredda'.  Sefydlwyd Clwb Gymnasteg ardderchog rai blynyddoedd yn ôl, 'r'hwn sydd wedi ennill llu o wobwyon trwy Brydain, ac ar y Cyfandir, ac wedi rhoi'r Blaena' ar y map mewn sawl gwlad dramor.

Erys o hyd nifer fawr o gymdeithasa' a sefydliada' sy'n cyfoethogi ardal â chefndir mor ddiwylliedig â hon. Gan mai fi, er fy ngwenida', yw ysgrifennydd y papur bro gora' yng Nghymru  - Llafar Bro, ers sawl blwyddyn bellach, dwi'n cael cyfle i ddod i gysylltiad â rhan fwya o'r cymdeithasa lleol.  T'rawyd ar y syniad rai blynyddoedd yn ôl o wahodd cynrychiolwyr o'r cymdeithasa hynny i ddod atom ar un nos Fercher ym mhob mis i helpu i blygu'r papur. Mae'r criw ddaw heibio'n amrywio mewn niferoedd, wrth reswm, am wahanol resyma, ond wyddoch chi be' - mae 'na lond bol o hwyl i gael dros y cwta awr yr ydym yng nghwmni'n gilydd, ac yn adlewyrchiad o natur barod, ffraeth, gyfeillgar pobol Stiniog a'r cylch i rannu cymwynasa. Noson gymdeithasol o'r radd ora.   Mae enwau'r rhestr dwi'n gysylltu â nhw bob mis yn eu tro i blygu fel Who's Who sefydliadol y fro.  Dyma ichi syniad o'r gweithgaredd hwnnw, Clwb Gwawr; Merched y Clwb Golff; Cymdeithas y Sgotwyr; Clwb Dydd Mawrth; Côr Y Moelwyn,;  Merched y Wawr Traws; Y Clwb Bowls; Cwmni Seren:  Merched y Wawr Llan:  Merched y Manod;  Côr y Brythoniaid; Clwb Camera; Clwb Rygbi Bro Ffestiniog:  Siop Siarad - sef cymdeithas o ddysgwyr lleol;  Merched y Wawr, Blaena' a Dynion y Clwb Golff.  Mae rhain i gyd yn troi atom, nid efo'u gilydd, ond fesul cymdeithas, dros y misoedd, a diolch amdanynt.

Gwelodd Llafar Bro olau dydd am y tro cynta yn 1975, gyda llaw, ac mae'n mynd o nerth i nerth, diolch i'r tîm bychan, brwd sy'n ymwneud ag o.  Gyda llaw, Geraint Vaughan Jones y nofelydd ac enillydd cenedlaethol yw'r cadeirydd ar hyn o bryd, ac un o'r golygyddion. Un o sefydlwyr y papur oedd y diweddar Emrys Evans, hoelen wyth sawl cymdeithas yn y fro, ac un y mae nifer ohonoch, gefnogwyr y pethe ym Mhlas Tanybwlch yn gyfarwydd â'i enw. Wel dyna fi wedi enwi rhai o fudiada sy'n bodoli ym Mlaenau Ffestiniog a'r cylch, ond mae 'na rai eraill hefyd, cofiwch. 

Mae yma  Gymdeithas Hanes leol arbennig o dda, a'r unig gymdeithas hanes trwy Gymru, dwi'n credu, sy'n cyhoeddi cylchgrawn blynyddol, Rhamant Bro, sydd yn hynod boblogaidd, a darllenwyr yn edrych ymlaen yn eiddgar am ei weld yn dod o'r wasg bob mis Tachwedd.  Cynhelir cyfarfod o'r Gymdeithas Hanes bob mis, a dwy daith yn ystod misoedd yr haf.

Mae'r Fainc Sglodion yn gymdeithas ddiwylliannol sy'n cyfarfod rhwng Hydref ac Ebrill, a cheir darlith flynyddol ar bwnc yn ymwneud â materion lleol yn ystod mis Mawrth, ac fe gyhoeddir y ddarlith yn flynyddol. Elvey MacDonald oedd ein siardawr nos Iau dwytha, gyda llaw, ac wedi dod bob cam o'i gartra yn Llanddysul atom. Gareth Jones, y cyn brifathro o Bwllheli, mab y diweddar Ernest Jones yr hanesydd lleol sy'n traddodi darlith flynyddol y Fainc eleni.

Tydwi ddim am gyfeirio at weithgaredda sy'n digwydd yn y dalgylch, megis Llan Stiniog a Thrawsfynydd, ond mae'r cymunedau hynny'n lleoedd â digon o betha'n mynd ymlaen ynddyn nhw hefyd.

Yn sicr, dwi 'di gadael nifer fawr o betha', yn sefydlida, mudiada ac unigolion allan o'r drafodaeth hon.  Mewn tre' sydd â chymaint wedi digwydd yma, ac yn dal i ddigwydd ynddi, maen anorfod fy mod wedi hepgor llawer iawn y dyliwn fod wedi eu trafod.  Ond yn yr amsar sy wedi'i ganiatau imi pnawn 'ma, gobeithio ichi gael rhyw fath o syniad o'r math o gymdeithas a grewyd gan ein hynafiaid - y criw difyr, ffraeth, ddiwylliedig hynny a fagwyd yng nghysgod tlodi parhaol, ac a addysgwyd yng ngholegau'r werin-bobol go iawn, cabannau'r chwareli, y seiat a'r ysgol Sul yma.

Do, mae Blaenau wedi diodde'n enbyd o hen afiechyd yr ardalaoedd diwydiannol ers blynyddoedd - diweithdra, ac yn waeth fyth, diboblogi, ac yn sgîl hynny, yn y cyfnod diweddar, mewnfudo. Ddaw petha' byth yn ôl i'r hyn oedd y dre i'n hynafiaid ganrif yn ol, waeth heb â thwyllo'n hunain.  Ond gydag ewyllys da, cefnogaeth y rhai mewn grym lywodraethol, ac ysbryd y criw ifanc, hynod weithgar sydd yn gyfrifol o geisio adfer y dre yn ei hôl, megis criw Cymunedau'n Gyntaf, Antur Stiniog, a hefyd cyfeillion gweithgar Pengwern Cymunedol, mae yna lygedyn o obaith am ddyddiau gwell eto.


Gardd Deuluol

Rhois dro yma ac acw
i'r gwys, pan oedd raid,
rhwng chwynnu a thendio
a'r meithrin ddi-baid.

Maen't yma'n blodeuo,
yn dysteb i mi
o'r gofal a gafwyd
yn f'Eden fach i.

Daeth amser i fedi,
fel cynhaeaf ar ddôl,
a'r gost, ar ei chanfed
ad-dalwyd yn ôl.

-------------------------------------

Yr Ardd yn yr Haf

Yr egin. Llun o ddechrau'r wythdegau!


 

Egin. Blog y mab hynaf, Paul



Cymeriadau Penmachno Gynt

Dim ond hel atgofion, wrth fyned yn hŷn
A wnes, am gyfoedion o ddoe, fesul un;
Wynebau erstalwm ddaeth eto yn fyw,
A’u lleisiau cyfarwydd a ddychwel i’m clyw.

-----------------------------------
Dei Soldiwr, bonheddwr, os bu un erioed,
Jôs Bwtsiar, Dei Wmffra a Dafydd Tŷ’n Coed:
Twm Ring a Guts Morus, Wil Dafis a Sem,
Fred Wood ac Aneurin, a Tomi, a Pem;
Richie Thomas, a’i gariad angerddol at fro
A’i magodd; er gofid, mae yntau’n y gro.
Hen fois ‘mysg y gora’ oedd Ifan Tŷ Rhos,
Wmffra Lloyd, Ifan Owen a’r unigryw Wil Jôs;
Ifor Jones, yr anwyla’, yn organydd o fri
Yn Salem, ac yntau dros ei nawdeg a thri.

Bu i rai gael eu ‘nabod wrth eu cartrefi gynt,
Ac enwau’r trigfannau’n atseinio’n y gwynt;
Tom London, Now Dolydd a ‘rhen Dei Bryn Glas,
A’r ddau ganwr, Twm Gorlan, ac Ifan y Plas;
Price Caffi, Stanli Machno a Robin Penffridd,
Ac Idwal Nant Crogwyn - pob un yn y pridd.
Dwalad Wilias, Tan’clogwyn, a’i barch at y Sul
A gadwodd mor ffyddlon i’r llwybr cul;
Owen Edwards, y Tyddyn, un arall o’r criw
A’i sêl at ei gapel mor deyrngar, mor driw.
Hen gyfaill caredig, - rhaid cyfri’ y gost
O’i golli o’i gownter, - ‘rhen Roger y Post;
John Robaits o’r Benar a Robat Dafis y Parc
Fu’n rhan o genhedlaeth wnaeth dipyn o farc;
Robat Wilias y Gwiga a Richie, Blaen Ddôl,
A Dei o Fryn Eithin - ni ddônt fyth yn ôl.
Roli Cefn - hen gymeriad, a Rolant Waen Llan;
Un o ‘Stiniog yn wreiddiol oedd Robin Coch Gwan.
Cymeriadau arbennig oedd Elis Tŷ’n Berth,
Ac Ifan, Cae Llwyd, amrhisiadwy eu gwerth.
Roedd amryw John Lloyd ym Mhenmachno, yn wir,
Sef o’r Henrhiw, Minafon a’r Derwen Dir,
A John Lloyd, Blaen Buarth; mae f’atgofion yn drwch
O straeon amdanynt, fel am John ‘Lias y Swch.
Dic Hafodwyryd a Bob Groesffordd, ei frawd,
O deulu niferus, a fagwyd mor dlawd;
Richard ‘r’Erw, Now ‘Sgwfrith, a Dei Hafod Fraith -
I gyd wedi myned ers amser maith.
Ac Iorwerth Blaenglasgwm, mae yntau’n y bedd,
Un  â hiwmor arbennig, yn gorwedd mewn hedd.

Rhaid peidio anghofio’r menywod o’u plith
Sy’ wedi diflannu o’r Llan rif y gwlith;
Lisi Bennar a Kitty, o hyn rwyf yn daer,
Na fu dwy mor liwgar â’r hynod ddwy chwaer.
Annie Ellis, Gwladys ‘Sgwfrith a hefyd ‘Lel-Lel’,
A Meri Felin, a fagwyd gan ‘rhen Anti Nel;
A phwy all anghofio, heb deimlo yn drist
Am Salem ac Amenio Ann bach Iesu Grist?
Magi’r ‘Henthriw’, Annie Tomos, ac Ann bach Tŷ’n coed,
Ac Annie Evans, athrawes, yr anwyla’ erioed.
Un arall a fu’n dysgu, capelwraig o fri,
Oedd Miss Lisabeth Evans, neu ‘L.K.’ i ni.

Daeth rhai’n adnabyddus trwy lysenwau’n mhob man,
Megis Welshi, Wil Chwalwr a Bob Margiad Ann.
Er na chafodd o neb o’i gyfoedion o’i blaid,
Ifan ‘Brenin’ oedd un a ddywedai’n ddi-baid
O’i ‘stafell ddi-sylw yn y ‘Sendy dlawd,
Mai ef oedd yn frenin, heb ofni ‘r’un gwawd.
David Davies, dyn tracsion, a aeth yn ‘Dei’Dei’ -
Mae’r cof am y cyfan yn fy ‘nghadw-mi-gei.’
Rhai enwau arhosodd oherwydd y lle
Y’i ganed, fel y teulu ddaeth yma o’r De;
Nid ‘Hwntws’ y’i gelwid, dywedaf yn glaer,
Ond Defi John South, a Blodwen ei chwaer.
‘Wa’ Penbedw, a’r Piwiaid - sef y teulu Pugh
Fu’n rhan o gymdogaeth mor annwyl, mor fyw,
Fel Sbrig a Thwm Cyrli a Robin Jôs Glo, -
Pob un yn rhan bwysig o hanes y fro.
Rhai ‘bach’ eu llysenwau - Dei Gwyndy a Sen,
Ond yn fawr eu cymeraid, fel Meurig a Len;
Ned ‘bach’ ga’dd ‘r’un enw, fel Dic ‘bach’ Ffor’ Cwm,
A Glyn, â’i ffugenw yn Glyn Cheeky Bwm.
Ond ‘r’enwoca o’r bychain a fu yn y Llan
Gyda’i straeon chwedlonol, oedd Crad bach Tan Lan.

Mor anodd yw derbyn nad yw eu henwau hwy
Nawr ond ‘sgrifen ar gerrig mynwentydd y plwy’.
Cymeriadau Penmachno, gwerinol a gwâr,
A’u gwreiddiau yn nyfnder eu milltir sgwâr.
Delweddau hen ddyddiau na ddônt byth yn ôl
Sy’n gadael rhyw hiraeth fel hyn yn fy nghôl.

Dim ond hel atgofion, wrth fyned yn hŷn
A wnes, am gyfoedion o ddoe, fesul un;
Wynebau erstalwm ddaeth eto yn fyw,
A’u lleisiau cyfarwydd a ddychwel i’m clyw.

----------------------------------            

Cyfansoddwyd tua 2010, er cof am rai o gymeriadau annwyl fy henfro. Heddwch i'w llwch.


Englynion Coffa

Bobi Twm (cydweithiwr, a chyfaill gŵyl a gwaith, fu farw Tachwedd 1995)

Mae archoll ym mhob colli, - hen ingoedd
mewn angau eleni
 fu yn fwy, ond mwy i mi
 o bawb, oedd colli Bobi.

-------------------------------------------------------------
 
Gareth Lewis

Amdanat y mae atgo - y da was
 o duedd, da Gymro;
gŵr o fri a garai fro,
a gŵr na fu ei guro.

--------------------------------------------
 
Ernest Jones (Awdur y gyfrol ‘Stiniog, 1988)

Yn doreth, ei hoff bethau a welir
 o wawl ei ysgrifau;
hwn o hyd fu'n diwyd hau
hanesion gyda'r nosau.
--------------------------------------------------------
 

18.1.25

Plwy’ Penmachno ddyddiau gynt

Cyfansoddwyd yr isod wrth sylweddoli y newid a ddaeth i gynefin fy ngeni wedi cau'r chwareli yng Nghwm Penmachno.


Tynged 'Cwm Carnedd'
(Stori wir; Gwel Awdl fuddugol Tilsley, Llangefni 1957)

Nid hawdd ydyw adrodd fy stori, frawd,
Am hanes cymdogaeth werinol, a'i ffawd;
Lle bu 'nhylwyth yn britho y 'Cwm cau',
Heddiw, i'w cyfri' yn un neu ddau.

-----------------------------------

Bu yno bron ddwyfil yn trigo un tro,
O Gymry cynhenid, o bridd yr hoff fro;
Cymeriadau anwylaf, a hen ŷd y wlad,
Heb achos i boeni am yr iaith, na'i pharhad. 

A pham rhaid gofidio am rhywbeth fel iaith
A dynion y pentre'n ddiogel mewn gwaith?
Nid oedd angen pryderu, roedd popeth yn iawn,
A'r chwarel yn ffynnu, a'r pocedi yn llawn;

Roedd yno wyth capel i gynnal y nwyf
O ddiwylliant ysbrydol, grefyddol y plwyf,
A chwe' ysgol ar gyfer y sawl oedd â chwant
Am rywfaint o addysg ar gyfer eu plant.

Cyflenwid anghenion y bobl i gyd
Dros gownteri stribedau o siopau y stryd,
Heb reswm i deithio i farchnad y dre'
Ond unwaith yr wythnos, petai galw ynte?

Dros rif y blynyddoedd, roedd meddyg ar gael,
A'i wasanaeth diflino i'w gleifion yn hael,
Gyda nyrs y gymuned - bu honno yn gefn,
Fel yr heddwas oedd yno i warchod y drefn.

Roedd yma fasnachwyr a chreftwyr di-ri',
A phob peth oedd ei angen at ein cynnal ni;
Dyma le diwylliedig, a ninnau i gyd
Mor falch o'n treftadaeth, mor fodlon ein byd.

Bu derbyn cymwynas yn rywbeth mor hawdd
 sgwrs rhwng cymdogion dros ymyl y clawdd.
A'r fro yn ddi-ymdrech yn gwarchod yr iaith,
Fel y gwnaed gan gyndeidiau ers amser maith.

Nid oes raid ymhelaethu, mae'r stori yn hir, -
Roedd yn bentre' llawn bwrlwm, ym mhen ucha'r sir;
Pob teulu yn ddedwydd, heb eisiau dim mwy -
Nid oedd sôn am alltudio 'mysg bobl y plwy'.

---------------------------------------------------------

Ond daeth diwedd y chwarel heb lawer o stŵr,
Aeth y felin yn dawel a'r lefel dan ddŵr.
Yn dyst am ei beiau, mae'r rwbel i gyd,
A pheswch ei gweithwyr a glywir o hyd.

Ond er ei gwendidau, bu'n gyfrwng i roi
Rhyw nerth i'r ffon-fara, ac i arian grynhoi
Ymysg y trigolion; ac wedi ei chau
Mae olion dirywiad yn dal i barhau.

Disodlwyd y gofaint, a daeth diwedd ar ddydd
O wasanaeth y pobydd, y teiliwr a'r crydd;
Gollyngwyd y gafael, aeth yr edau yn frau,
A llaciwyd y pwythau, yn lle eu tynhau.

Dau w'nidog a ficer, mor uchel eu parch -
Does 'r'un acw bellach, â chrefydd mewn arch;
Dim ond ugain o blant sy'n ateb y roll
Yn yr un ysgol gynradd sydd yno ar ôl.*

Aeth mwy 'dan y morthwyl na chymuned ar drai,
A'r mil o atgofion, pan werthwyd y tai;
Bu farw cymdogaeth ddiwylliedig a chre',
A hunllef ddiwylliant a ddaeth yn ei lle.

Lle bu lleisiau 'r'hen Gymry ar strydoedd y Llan
Geiriau estron a glywir yn awr ym mhob man;
Mae'n anodd dygymod...a theimlaf yr ing
O golli'r cwmpeini ar gornel y Ring.

    ---------------------

Daeth geiriau y Prifardd yn greulon o wir
Broffwydoliaeth o'r hyn fydddai'n digwydd cyn hir;
Cwm Carnedd a Thilsley ill dau sy'n y bedd,
Fel cymdeithas y plwyf, ar ei newydd wedd.

                         
  * Ar ddechrau’r 20fed ganrif ‘roedd cymaint â chwe’ ysgol yn y plwyf yn dysgu dros 400 o disgyblion.

Llan Penmachno –  Un Ysgol y Cyngor, agorwyd 1909 gyda 155 disgybl yn mynd drwy’r drysau ar y diwrnod cyntaf o’r hen ysgol eglwysig. Arhosodd 35 plentyn yn yr ‘Hen Ysgol’. Cyfanswm o 190 yn y Llan yn gyfan gwbl.  Y rhif uchaf yn Ysgol Cwm Penmachno oedd 117 ym Medi 1909. Ar yr un pryd roedd ysgol wedi agor ar gyfer plant oedd yn byw ym mhentre’ Rhiwbach, gyda 25 yn mynychu, a rhif tebyg yn Ysgol y Cyfyng, yng ngwaelod y plwyf. Defnyddiwd Capel Carmel i dderbyn niferoedd gormodol yn ysgol y Cym am gyfnod cyn y Rhyfel Mawr hefyd.


Chwedl neu Ffaith? Dôl y Muriau Poethion, Penmachno

Rwyf wedi gwirioni ar enwau lleol ers tro, yn enwedig yn yr ardaloedd hynny yr ydw i’n gyfarwydd â hwy. Mae pori trwy hen fapiau yn obsesiwn, bron, gennyf. Yn aml, byddaf yn dod ar draws enw neu gyfeiriad ar yr hen fapiau ’ma nad oeddwn wedi sylwi arnynt gynt. Yna, rhyfeddu at yr enwau hyn, a cheisio dyfalu pwy fedyddiodd y ffos/afon/cae/bryn/llwybr neu beth bynnag â’r enwau. Mae rhai yn dyddio’n ôl i’r Oesoedd Canol, a chynt. 

Yng nghyfrol Owen Gethin Jones, Gweithiau Gethin, (1884) mae’r awdur yn trafod enwau nifer o gaeau ym mhlwy’ Penmachno, ac ar dudalen 255, mae’n cyfeirio at un yn benodol. Wrth fynd â’r darllennydd ar daith drwy’r plwy’ mae’n dod at Ddôl Pen y bryn – gelwir hi eto gan hen bobl yn 'Ddôl y Muriau Poethion'. 

Aiff Gethin yn ei flaen i ychwanegu bod yno fyddin wedi bod unwaith (un Gymreig) yn gwersyllu, ‘a bod yma adeiladau coed, pryd y taniwyd hwy gan y Saeson’. A dyna sylfaen enw’r cae ‘Dôl y muriau poethion’, lle llosgwyd yr adeiladau a’r cloddiau pren o’u hamgylch. Aeth ymlaen i ddweud bod y Cymry wedi gorfod encilio o’r gwersyll tanllyd i gyfeiriad lle saif Pen y bont heddiw, lle bu brwydr fawr, a choncrwyd y Saeson. Dywedodd bod caeau ym Mhen y bont ers yr adeg honno yn cael eu galw dan yr enwau arwyddocaol Cae’r Piser hir, Pant y trensiau a Dôl handy bwa. Roeddwn yn cymryd diddordeb yn yr enwau, ond yn amau safbwyntiau Gethin ychydig, a’i ddychymyg rhamantaidd. 

‘Gadlas Ddôl’ oedd yr enw ar ‘Ddôl y muriau poethion’ gennym ni, drigolion Penmachno yn fy nghyfnod i yno, a chynt, am wn i. Mae’r cae gerllaw Pont Oernant, sy’n croesi afon Machno. Nid oedd dim byd arbennig am Gadlas Ddôl y cyfnod hwnnw, heblaw iddo fod yn lle da i fynd i bysgota’r afon. 

Efallai mai un o’r ffynonellau gorau o enwau lleol yw’r mapiau degwm a gofnodwyd ym mhob plwy’ yng Nghymru. Mae’r rhai o Benmachno yn dyddio’n ôl i 1842, ac yn drysorau o hanes lleol. Ynddynt ceir enwau pob eiddo yn y plwy’, ynghyd ag enwau’r perchenogion, tenantiaid, a maint pob cae a phob darn o’r eiddo yn ystod 1842. Hefyd, nodir ffeithiau eraill yn ymwneud â’r ochr drethiant ac ati’r eiddo. Ymysg enwau caeau Pen-y-bryn, Penmachno ar y map Degwm y flwyddyn honno gwelir cae, ychydig dros 11 erw o faint o’r enw Dôl y Mieri poethion, sy’n codi mwy o gwestiynau!

Ond, rhai blynyddoedd yn ôl bellach, a minnau ar un o ’nheithiau ymchwilio yn y Llyfrgell Genedlaethol yn Aberystwyth y dois ar draws yr enw hanesyddol hwn ar gae ym Mhenmachno ymysg tiroedd oedd yn cael eu gwerthu yn 1586. Yn y ddogfen, (Wigfair 536) gwelais brawf o’r hyn yr oedd Gethin wedi’i gofnodi yn Gweithiau Gethin, bron i dri chant o flynyddoedd yn ddiweddarach, o fodolaeth cae o’r enw Dôl y Muriau Poethion yn y plwy’.

Felly, dyna brawf pendant o fodolaeth darn o dir oedd wedi ei fedyddio ag enw oedd yn bodoli yn yr 16 ganrif, ac yn debygol yn mynd yn ôl ganrifoedd cyn hynny. Ac yn fwy perthnasol, yn profi bod yr enw efallai yn cyfeirio at ryw ddigwyddiad lleol, a’r hanesyn lleol wedi goroesi ar lafar ymysg y trigolion am o leia tair canrif.

A dyna reswm arall i’r dychymyg ofyn y cwestiwn pwy oedd yr unigolyn hwnnw a roddodd enw ar gilcyn o dir bro Machno a barhaodd dros y canrifoedd.

 

10.1.25

Cynefin

Nid yw ond rhan o dirlun,
rhyw gilcyn bach di-nod,
ac er ei holl wendidau,
'fan hyn 'rwy'n mynnu bod;
y lle â'r ddawn i swyno dyn,
nid unrhyw fro; fy mro fy hun.

Mae'n agos at fy nghalon,
yn wir, mae'n werth y byd;
a chanmol yr hen ardal
ag angerdd wnaf o hyd;
hen ffordd o fyw, a'i phobl wâr
a fowldiodd gwrs fy milltir sgwâr.

Fel clwy' dros bob cynefin,
daeth newidiadau, do,
ond er wynebu creithiau,
yr un yw'r annwyl fro:
ac wedi pryder ambell waith,
mae'n dal i arddel yr hen iaith. 

'Does obaith imi symud
ymhell o ffiniau’r dre,
can's yma mae fy nghalon,
can’s yma mae fy lle;
y lle nad oes ei well i mi,
a'r lle sy'n rhan ohonof i.


Un o gerddi a gyfansoddais rai blynyddoedd yn ól, wrth geisio gwerthfawrogi'r gymdeithas y bum yn rhan ohoni ers tro. Er i mi fod yn enedigol o Benmachno, a 'ngwreiddiau'n mynd yn ôl ganrifoedd yno, rwy'n ystyried fy hun yn Stiniogwr ers 1965, y flwyddyn y cyrhaeddais y dre'. 

Dyma pryd y disgynnais mewn cariad â Beryl, a ddaeth yn wraig i mi yn  1966. Roedd yn rhan mawr o'r gynefin y dois yn rhan ohoni, ac yn rhan mwy o 'mywyd i, hyd ei cholli ym Mai 2023. Er cof anwylaf am Beryl, fy nghariad oes, yr hon yr wyf yn ei cholli yn anferthol.